Płetwa ogonowa

Płetwa ogonowaPłetwa ogonowa   Płetwa ogonowa (łac. pinna caudalis, ang. caudal fin, oznaczana literą C) – odznacza się dużą różnorodnością kształtów, co pociąga za sobą znaczne różnice w budowie szkieletu. Może łączyć się z innymi płetwami nie... More

 

Płetwa ogonowaPłetwa ogonowa   Płetwa ogonowa (łac. pinna caudalis, ang. caudal fin, oznaczana literą C) – odznacza się dużą różnorodnością kształtów, co pociąga za sobą znaczne różnice w budowie szkieletu. Może łączyć się z innymi płetwami nie... More (łac. pinna caudalis, ang. caudal fin, oznaczana literą C) – odznacza się dużą różnorodnością kształtów, co pociąga za sobą znaczne różnice w budowie szkieletu. Może łączyć się z innymi płetwami nieparzystymi tworząc fałd otaczający ciało ryby od głowy aż do odbytu. Wyodrębniona (niepołączona z innymi płetwami) występuje w formie jednopłatowej, o wypukłej albo prostej krawędzi, lub dwupłatowej, o krawędzi w różnym stopniu wklęsłej. Płetwa ogonowaPłetwa ogonowa   Płetwa ogonowa (łac. pinna caudalis, ang. caudal fin, oznaczana literą C) – odznacza się dużą różnorodnością kształtów, co pociąga za sobą znaczne różnice w budowie szkieletu. Może łączyć się z innymi płetwami nie... More nie występuje u ogończowatych, Gymnuridae, orleniowatych, niektórych gardzielcokształtnych i Gymnotiformes.

Płetwa ogonowaPłetwa ogonowa   Płetwa ogonowa (łac. pinna caudalis, ang. caudal fin, oznaczana literą C) – odznacza się dużą różnorodnością kształtów, co pociąga za sobą znaczne różnice w budowie szkieletu. Może łączyć się z innymi płetwami nie... More ryb i kijanek ułożona jest w płaszczyźnie pionowej, a ssaków – poziomej.

Szeroka płetwa ogonowaPłetwa ogonowa   Płetwa ogonowa (łac. pinna caudalis, ang. caudal fin, oznaczana literą C) – odznacza się dużą różnorodnością kształtów, co pociąga za sobą znaczne różnice w budowie szkieletu. Może łączyć się z innymi płetwami nie... More o dużej powierzchni dobrze pełni funkcję steru. Daje również dużą siłę potrzebną do pokonania bezwładności masy ryby przy nagłych zrywach. Taki kształt płetwyPłetwa   Płetwa (łac. pinna) – część ciała kręgowców wodnych stanowiąca narząd służący do utrzymywania równowagi ciała oraz do regulowania prędkości i kierunku poruszania się w wodzie. Płetwy występują u większości ryb, u ssaków... More jest charakterystyczny dla gatunków poruszających się na ograniczonym obszarze, nie sprawdza się natomiast przy długich wędrówkach związanych z pokonywaniem dużych dystansów i osiąganiem dużych prędkości. U gatunków wędrownych i szybko pływających wykształciły się płetwyPłetwa   Płetwa (łac. pinna) – część ciała kręgowców wodnych stanowiąca narząd służący do utrzymywania równowagi ciała oraz do regulowania prędkości i kierunku poruszania się w wodzie. Płetwy występują u większości ryb, u ssaków... More z wyraźnym wycięciem zmniejszającym szerokość płatów, widełkowate lub półksiężycowate. Z praw hydrodynamiki wynika, że najmniej energii wykorzystywanej na ruch wydatkują ryby z płetwą ogonową w kształcie półksiężyca.

Główne typy płetw ogonowychPłetwa ogonowa   Płetwa ogonowa (łac. pinna caudalis, ang. caudal fin, oznaczana literą C) – odznacza się dużą różnorodnością kształtów, co pociąga za sobą znaczne różnice w budowie szkieletu. Może łączyć się z innymi płetwami nie... More:

hipocerkalna (hipocerkiczna) – szkielet osiowy (struna grzbietowa) wnika w dolny płat płetwyPłetwa   Płetwa (łac. pinna) – część ciała kręgowców wodnych stanowiąca narząd służący do utrzymywania równowagi ciała oraz do regulowania prędkości i kierunku poruszania się w wodzie. Płetwy występują u większości ryb, u ssaków... More, górny płat jest wolny, zwykle słabiej wykształcony; płetwyPłetwa   Płetwa (łac. pinna) – część ciała kręgowców wodnych stanowiąca narząd służący do utrzymywania równowagi ciała oraz do regulowania prędkości i kierunku poruszania się w wodzie. Płetwy występują u większości ryb, u ssaków... More tego typu są charakterystyczne dla telodontów i anaspidów; zredukowana płetwa ogonowaPłetwa ogonowa   Płetwa ogonowa (łac. pinna caudalis, ang. caudal fin, oznaczana literą C) – odznacza się dużą różnorodnością kształtów, co pociąga za sobą znaczne różnice w budowie szkieletu. Może łączyć się z innymi płetwami nie... More minogów uważana jest czasem za przekształconą płetwę hipocerkalną;
wiosłowata – jest skórzastym rozszerzeniem tylnej części ciała; dominujący płat nie jest wyraźnie zaznaczony; występuje u heterostraków; możliwe, że jest zmodyfikowaną płetwą hipocerkalną;
epicerkalna (epicerkiczna, dawniej heterocerkalna) – szkielet osiowy wnika w górny płat płetwyPłetwa   Płetwa (łac. pinna) – część ciała kręgowców wodnych stanowiąca narząd służący do utrzymywania równowagi ciała oraz do regulowania prędkości i kierunku poruszania się w wodzie. Płetwy występują u większości ryb, u ssaków... More; typ płetwyPłetwa   Płetwa (łac. pinna) – część ciała kręgowców wodnych stanowiąca narząd służący do utrzymywania równowagi ciała oraz do regulowania prędkości i kierunku poruszania się w wodzie. Płetwy występują u większości ryb, u ssaków... More charakterystyczny dla wszystkich wczesnych szczękowców i osteostraków, a współcześnie dla spodoustych i prymitywnych promieniopłetwych (jesiotrowate); dawna nazwa heterocerkalna wskazywała na różną wielkość płatów nie uściślając, który jest silniej wykształcony;
dyficerkalna – przekształcona płetwaPłetwa   Płetwa (łac. pinna) – część ciała kręgowców wodnych stanowiąca narząd służący do utrzymywania równowagi ciała oraz do regulowania prędkości i kierunku poruszania się w wodzie. Płetwy występują u większości ryb, u ssaków... More epicerkalna, w której szkielet osiowy dociera do samego końca ogona; wąskie, symetrycznie rozłożone płaty zwężające się ku tyłowi; występowała u wymarłych Xenacanthiformes, a współcześnie u dwudysznych;
tryficerkalna – symetryczne, rozbudowane płaty górny i dolny, a w środku trzeci, mały płat kończący kręgosłup; występowała u kopalnych mięśniopłetwych, ostelopidów, Actinistia (takson obejmujący m.in. latimerie);
homocerkalna (homocerkiczna) – dwa pozornie (zewnętrznie) symetrycznie rozłożone płaty oparte wyłącznie na promieniach płetwowych, ostatnie kręgi szkieletu osiowego tworzą urostyl; występuje u większości współczesnych ryb kostnoszkieletowych, zwłaszcza u zaawansowanych promieniopłetwych; ma charakter pierwotnie epicerkalny.

 

źródło: wikipedia

 

 

 

(3)

Wszystkie zdjęcia są własnością ich autorów. Zostały użyte na stronie wyłącznie w celach informacyjnych.
All pictures are property of their authors. They were used on the site for information purposes only

97total visits,1visits today